13 June 2013

“ΈΚΦΡΑΣΗ ΑΘΗΝΑ” - ο Δήμος Αθηναίων δίνει βήμα σε νέες δημιουργίες

  Φεστιβάλ Έκφραση Αθήνα
ο Δήμος Αθηναίων δίνει βήμα σε νέες δημιουργίες

   Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας και το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου πραγματοποιούν, από 20 Ιουνίου έως 7 Ιουλίου 2013, για πρώτη φορά, τη δράση  Έκφραση Αθήνα, ο Δήμος Αθηναίων δίνει βήμα σε νέες δημιουργίες.
   Η δράση ανοίγει έναν καλλιτεχνικό διάλογο που αφορά στο θέατρο και στο χορό σε ανοικτούς χώρους και παράλληλα αποσκοπεί στην αναζωογόνηση «δύσκολων» περιοχών της πόλης, μέσα από την ανάδειξη των χώρων πολιτισμού της.
    Νέοι δημιουργοί, τόσο θεατρικών όσο και χορευτικών σχημάτων, θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους, από  20 έως 28 Ιουνίου 2013 στο Θέατρο Κολωνού (θέατρο) και από 1 έως 7 Ιουλίου 2013 στο Θεατράκι πλατείας  Κουμουνδούρου (χορός).
   
Η νέα αυτή δράση ενισχύει την ήδη σημαντική εικόνα του Δήμου Αθηναίων τόσο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Παράλληλα ενισχύεται η επικοινωνία του πολιτιστικού προϊόντος στους δημότες των Αθηνών και προβάλλεται η δυναμική παρουσίαση νέων δημιουργιών των παραστατικών τεχνών στους επισκέπτες της Αθήνας.

 Η είσοδος για όλες τις παραστάσεις είναι ελεύθερη.

 
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
ΘΕΑΤΡΟ

20 Ιουνίου 2013 | 21.00
ΟΜΑΔΑ Ω² / 4FRONTAL
Σσς… Κάποιος Έρχεται

Σκηνοθεσία: Αμαλία Νίνου/ Θανάσης Ζερίτης
Συντελεστές:
Βοηθός σκηνοθέτη: Ισιδώρα Μπουζιούρη
Κοστούμια - Σχεδιασμός Αφίσας: Ηρώ Καρρά
Μουσική Επιμέλεια – Στίχοι: Σταύρος Γιαννουλάδης, Ευαγγελία Καρακατσάνη
Επιμέλεια κειμένων: Νεφέλη Μαϊστράλη     
Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Φωτογραφίες: Κάλλι Χαρόβα
Εικονογράφηση προγράμματος: Γιούλη Τάκου
Παίζουν:
Σταύρος Γιαννουλάδης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Θανάσης Ζερίτης, Ηρώ Καρρά, Χάρης Κρεμμύδας, Αριστέα Σταφυλαράκη, Νιόνια Μαλεφάκη
Διάρκεια παράστασης:  60΄

Ο κεντρικός άξονας της παράστασής μας είναι ένα παραμύθι που αφηγείται την ιστορία μιας μικρής πόλης και την μανιώδη αναζήτηση του Ηγέτη που θα λύσει όλα τα προβλήματα των κατοίκων της.
Χρησιμοποιήσαμε τη φόρμα του devised theatre σε μια προσπάθεια να φέρουμε την ιστορία του παραμυθιού λίγο πιο κοντά σε μας. Έτσι, μέσα από αυτοσχεδιασμούς δημιουργήθηκαν σκηνές μιας καθημερινότητας που μοιάζει οικεία, με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα, από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο, και που όλοι αναζητούν κάποιον να τους το λύσει. Η ροή της αφήγησης διακόπτεται τόσο από αυτές τις σκηνές όσο και από άλλες που βασίστηκαν σε γνωστά κείμενα (Shakespare, Machiavelli κ.α.) σε μια προσπάθεια να συνδεθούμε μέσα από το χιούμορ με τους ήρωες του παραμυθιού αλλά και να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους εμείς οι ίδιοι, ως μονάδες αλλά και ως κοινωνία, κυνηγάμε, παλεύουμε και ελπίζουμε στην άφιξη ενός Μεσσία που θα μας σώσει. Ποιος θα είναι αυτός; Και αν έρθει θα είναι αυτό στο οποίο ελπίζαμε; Τι επιλογές κάνει τελικά μια τρομοκρατημένη κοινωνία; Η ιστορία επαναλαμβάνεται….
Σκηνοθετικά η επιλογή μας ήταν η παντελής έλλειψη σκηνικού και αντικειμένων σε μια προσπάθεια να επικεντρωθούμε τόσο στη δύναμη της ομαδικής αφήγησης όσο και στην δημιουργία εικόνων και καταστάσεων που δεν θα χρειάζονται άλλο παρά την ίδια την ιδέα από την οποία δημιουργήθηκαν.

Δραστηριότητα εταιρείας:
Η Ομάδα 4frontal είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που δημιουργήθηκε το 2009 για να υποστηρίξει δύο βασικούς στόχους: την διερεύνηση των δυνατοτήτων κειμένων - σταθμών της σύγχρονης δραματουργίας στην μεταφορά τους στο εδώ και τώρα της σκηνής, και τη διερεύνηση των υποκριτικών και σκηνοθετικών τρόπων και του περιεχομένου των κειμένων ώστε να στοχεύουν σε ένα νεανικό κοινό. Αναζητείται πάντα η καθαρότητα της φόρμας και του περιεχομένου με βασικό στόχο τη σκηνική επικοινωνία του θεάματος με ένα δυναμικό κοινό.
Τα μέλη της ομάδας είναι ταυτόχρονα και μέλη της Ω² που αποτελεί σύλλογο αποφοίτων της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών. Ιδρύθηκε το 2011 από τον Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, με μέλη αποφοίτους της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών από το 2007 και μετά, καθώς και καθηγητές σε αυτή κατά το ίδιο διάστημα. Στόχος της ομάδας αυτής είναι να παρέχει σε ανθρώπους που μοιράζονται μια κοινή αισθητική και μεθοδολογία, ένα χώρο - κυριολεκτικά και μεταφορικά - όπου θα έχουν την ευκαιρία να συνεργάζονται δημιουργικά.

21 Ιουνίου 2013 | 21.00
UNIVERSALIA
Γράμματα στα Κοριτσάκια

Συγγραφέας: Lewis Carroll  
Σκηνοθεσία – Μουσική Σύνθεση - Ερμηνεία: Violet Louise
Κίνηση: Pauline Huguet- Xαρά Κότσαλη
Ηχητικός σχεδιασμός: Λουίζα Κωστούλα- Άρης Παυλίδης
Διάρκεια παράστασης: 60΄

Η ηθοποιός και μουσικός Violet Louise (Λουίζα Κωστούλα) προτείνει τη μουσικοθεατρική παράσταση «Γράμματα στα Κοριτσάκια».
Μια παραγωγή βασισμένη στις επιστολές του Lewis Carroll προς τις ανήλικες φίλες του, πλαισιωμένη με φωτογραφίες των μικρών κοριτσιών και αναφορές από τα προσωπικά ημερολόγια του συγγραφέα της «Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων».
Μέσα από τη σύνθεση γραπτών κειμένων, εικόνων, ήχων και μουσικής, γίνεται μία προσπάθεια να φωτιστούν οι πτυχές της πολύπλευρης και ιδιοφυούς προσωπικότητας του L. Carroll. Ενός ανθρώπου μπροστά από την εποχή του, που άσκησε έντονη κριτική στον καθωσπρεπισμό και τον ψευτοσυντηρητισμό της Βικτωριανής εποχής. Ενός ενήλικα που πίστευε ότι το παιδί είναι η ίδια η εικόνα του Θεού και αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του σε αυτό, σαν καθηγητής μαθηματικών και συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας.
Με αρχικό ερέθισμα τον μύθο περί της υποτιθέμενης ερωτικής φύσης των επιστολών του L. Carroll προς τις μικρές του φίλες, δημιουργήθηκαν ερωτηματικά γύρω από ζητήματα ηθικής, παρεκλίνουσας συμπεριφοράς, τιμωρίας, κατηγοριοποίησης, κοινωνικής κατακραυγής. Ερωτηματικά όπως το ποιος φτιάχνει τους κανόνες, πώς καθορίζεται η ηθική σε κάθε εποχή και ποιος είναι αυτός που την καθορίζει. Η ενοχή και η ηθική σχετίζονται πρωτίστως με την συνείδηση του κάθε ανθρώπου.
Ακόμα και η ίδια πράξη από δύο διαφορετικούς ανθρώπους, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, μπορεί να έχει διαφορετική αφετηρία. Το ερώτημα που ακόμα πλανάται είναι εαν τελικά ο Lewis Carroll ήταν ή δεν ήταν παιδόφιλος; Απάντηση δεν υπάρχει, καθώς ο μύθος γύρω από την ερωτική του φύση συνεχίζει να υφίσταται και τα ερωτηματικά να παραμένουν αναπάντητα.
Ο ίδιος ο συγγραφέας απαντά λακωνικά στις κακόβουλες κριτικές λέγοντας:  «Αν ο καθένας κοιτούσε τη δουλειά του, η γη θα γύριζε πιο γρήγορα».

22 Ιουνίου 2013 | 21.00
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΟΡΙΟ
Οι Κακούργες

Συγγραφέας: Παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Μαριέλλης Σφακιανάκη –Μανωλίδου
Θεατρική Διασκευή: Θαλής Σταθόπουλος
Σκηνοθέτις: Δήμητρα Αράπογλου
Συντελεστές:
Σκηνικά /Κοστούμια: Αναστασία Αρσένη
Εικαστικός: Εύη Τσακνιά
Σχεδιασμός ήχων/Μουσική: Μάριος Αριστόπουλος
Επιμέλεια κίνησης: Ίρις Καραγιάν
Σχεδιασμός φωτισμών: Σταμάτης Γιαννούλης
Επεξεργασία Video: Studio Draffix - Κώστας Δρακονταειδής
Θεατρολόγος: Μαρία Γιαννούτσου
Συμβουλευτική ψυχολόγος: Ιάνθη Σταυροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ξένια Καλαντζή.
Παίζουν: Λένικα Αρφάνη, Μαρία Πανουργιά, Δέσποινα Σαραφείδου
Διάρκεια: 50΄

Το βιβλίο «Οι Κακούργες» της Μαριέλλης Σφακιανάκη-Μανωλίδου, αφηγείται ιστορίες γυναικών που δολοφόνησαν  τους άντρες τους, γιατί δεν άντεξαν την κακομεταχείριση, την εξαπάτηση, τη βία. Τη δεκαετία του ’60 αυτές οι δολοφονίες απλώθηκαν σαν επιδημία στην ελληνική επαρχία, με πιο δημοφιλές όπλο το παραθείο.
Στις τρεις εξομολογήσεις που εξιστορούνται, οι τρεις γυναίκες μοιάζουν να συναντώνται κάθε τόσο και να επαναλαμβάνουν ένα ψυχόδραμα παίζοντας με την αλήθεια. Ή καλύτερα,  τις αλήθειες. Την αλήθεια που τους έχει επιβάλει η κοινωνία. Την αλήθεια πίσω από την οποία πρέπει να κρυφτούν για να επιζήσουν. Την αλήθεια που ξέρουν μεταξύ τους, η κάθε μια για την άλλη αλλά και την ανάγκη τους να μιλήσουν, να επαναστατήσουν, και τελικά να αλληλοστηριχτούν. Όλες αυτές οι εκδοχές μπλέκονται μεταξύ τους σε ένα παιχνίδι εξορκισμού που επαναλαμβάνεται για να τις ενώσει και να τις βοηθήσει να αμυνθούν απέναντι σε μια κοινωνία που προάγει την αδικία και τις συνθλίβει εγκλωβίζοντας τες στην δική της αθωωτική αλήθεια όταν δεν την βολεύει να τις καταδικάσει.
Προσπαθήσαμε να αναπαραστήσουμε τις ρεαλιστικές ιστορίες αυτές μέσα από μια άλλη φόρμα, βασισμένη στην ειρωνεία και στο χιούμορ που προκαλεί η υποκρισία αυτής της κοινωνίας απέναντι στους αδύναμους και στην άμυνα τους για να επιβιώσουν. 
Ένας φανταστικός χώρος δημιουργείται στη σκηνή, με 3 τραπέζια και προβολές με animation, μέσα στον οποίο τα όρια του πραγματικού με το φανταστικό, δεν είναι πολύ ευδιάκριτα και ο προσδιορισμός του χρόνου γίνεται ρευστός.
Οι ηθοποιοί (3 γυναίκες) εναλλάσσονται σε ρόλους αφηγητή και δραματικού πρόσωπου, παράγουν ήχους, δημιουργούν, συνθέτουν και διαλύουν σε ζωντανό χρόνο τον κόσμο των ιστοριών.
Ο παραλογισμός του ανθρώπου και της ζωής, η έλλειψη του έρωτα και της αγάπης – ο φόβος, η μοναξιά εκφράζεται σαν επίλογος μέσα από τα αποσπάσματα του Μπέκετ. Οι «Κακούργες», σαν πρόσωπα σε στάση αναμονής, σε εκκρεμότητα, σε στάδιο ακινησίας. Η μόνη παρηγοριά, είναι η ανυπαρξία που τους περιμένει στο κοντινό μέλλον και που ενώνει το θύμα και τον θύτη.

Η Θεατρική Ομάδα Όριο ιδρύθηκε τον Απρίλιο 2009, από την υπεύθυνη της ομάδας Δήμητρα Αράπογλου, σκηνοθέτις. Τα μέλη της ομάδας είναι άνθρωποι με μεγάλη εμπειρία στον χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Θεατρική Ομάδα Όριο παρουσίασε με σκηνοθέτρια την Δήμητρα  Αράπογλου,  τα εξής έργα: «Οι Κακούργες» θεατρική διασκευή του Θαλή Σταθόπουλου 2012,  «σου ‘πα… μου ‘πες» του Ζαν Ταρντιέ 2011, «20 Νοεμβρίου» του Λαρς Νορέν 2009-2010, «Θεατρικό παιχνίδι» σε συνεργασία με την Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ. και το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα RurUrbAL 201

25 Ιουνίου 2013 | 21.00
Α.Μ.Κ.Ε. ΕΥΤΟΠΙΑ
Το Θέαμα (The Event)

Συγγραφέας: John Clancy
Σκηνοθέτης: Βασίλης Κατσικονούρης
Συντελεστές:
Μετάφραση: Κατερίνα Θεοδωράτου
Σκηνικό: Έλενα Παπαδημητρίου
Κοστούμι: Μαρία Ταγκάλου
Μουσική Επιμέλεια: Βασίλης Κατσικονούρης
Σχεδιασμών ήχων: Γιώργος Στεφανακίδης
Ερμηνεία: Βαγγέλης Ρόκκος
Διάρκεια: 70΄

Η αρχική αίσθηση που παίρνει κανείς διαβάζοντας το πρωτότυπο κείμενο του Event είναι εκείνη ενός μετα-μονολόγου: Καμιά προσωπική εξομολόγηση δε γίνεται, κανένα κρυμμένο μυστικό δεν αποκαλύπτεται, δεν ξετυλίγεται καν μια προσχηματική έστω ιστορία.
Μόνο μια γλώσσα γυμνή κι ένας ηθοποιός που αλλεπάλληλα ενδύεται και απεκδύεται τον εαυτό του, παίζοντας στις παρυφές αυτού που συμβατικά ονομάζουμε «ρόλο».
Ο John Clancy στο Event παράγει ένα θέατρο έξω από το θέατρο, μ` ένα κείμενο που κλείνει κοροϊδευτικά το μάτι στη σκηνική σύμβαση, γραμμένο σε μια γλώσσα επίπεδη, «διάφανη», ολωσδιόλου αντιθεατρική, μια γλώσσα που αποδομεί την ίδια τη θεατρική πράξη, και ως σημαίνον αλλά και ως σημαινόμενο.
Ωστόσο, μ` ένα μαγικό τρόπο, αυτή ακριβώς η γυμνή γλώσσα και η –σκόπιμη- αρχική αμηχανία που δημιουργεί, αφοπλίζει το θεατή – δέκτη, για να τον παρασύρει στη συνέχεια σε μια ολότελα sui generis αλλά απόλυτα αυθεντική θεατρική συγκίνηση. Υπονομεύοντας όλους τους νόμους και τις νόρμες του «θεάματος», από τον πυρήνα, την ουσία της παράστασης, ως το περίβλημα, την κοινωνική απήχηση και όλο το «γύρω γύρω» -παραγωγή, κριτική, δημόσιες σχέσεις- λοξοκοιτάζει ταυτόχρονα την ίδια τη ζωή, με τις δικές της συμβάσεις και νόρμες, τον πυρήνα και το περίβλημά της, για να μας δείξει μ` έναν πρωτόγνωρο τρόπο πόσο «θεατρική» είναι τελικά η τραγικότητα της ανθρώπινης κατάστασης.
Θέατρο και ζωή συμπλέκονται ακατάλυτα σ` αυτά τα 70 λεπτά, και ο θεατής αποχωρεί με την τελική αίσθηση ότι αυτό προεκτείνεται και πίσω και έξω από τη σκηνή, και κυρίως μέσα στην ίδια του την ύπαρξη.

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία ΕΥΤΟΠΙΑ εγκαινίασε τη δραστηριότητά της στο χώρο του θεάτρου το 2006 με την  «Γιορτή της Άνοιξης», μια performance σε κείμενα του Γιάννη Κοντραφούρη στο θέατρο Πολιτεία.
Την θεατρική περίοδο 2009-2010 παρουσίασε για πρώτη φορά στην  Ελλάδα στο θέατρο Το τρένο στο Ρουφ την κωμωδία του πολυ-βραβευμένου Άγγλου συγγραφέα Μάικλ Φρέιν με τον τίτλο «Εδώ». Από το 2010 μέχρι το 2012 παρουσίασε  σε συνεργασία με τους CHROMATIC SEQUENCE την μουσικοθεατρική παράσταση «Allou Fun Dark» στο θέατρο Booze Cooperativa και στην Κέρκυρα στο Επτά- Τεχνών Τόπος, στην Πάτρα στο Λιθογραφείο στο αρχαιολογικό μουσείο Άρτας καθώς και στη Βιέννη στο θέατρο Aera.
Το 2013 θα παρουσίασε τον μετα-θεατρικό μονόλογο «The Event» του Τζόν Κλάνσυ.  Η ομάδα αποτελείται από τους Ίρις Χατζηαντωνίου, Εβελίνα Αραπίδη, Βαγγέλη Ρόκκο.

26 Ιουνίου 2013 | 21.00
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΡΓΩ
Βάκχες – προς Διόνυσο
Αποσπάσματα

Συγγραφέας: Ευριπίδης
Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης
Χορογράφος: Δάφνη Ασημακοπούλου
Συντελεστές:
Σκηνικά κοστούμια: Έυα Νάθενα
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βίκυ Βολιώτη
Κρουστά: Μιχάλης Αλαφογιάν
Διανομή: Διόνυσος: Σάκης Ρουβάς, Τειρεσίας: Ρούλα Πατεράκη, Κάδμος: Γιάννης Καρατζογιάννης, Πενθέας: Δημήτρης Πασσάς, Αγγελιοφόρος: Δημήτρης Λιγνάδης, Αγαύη: Μαρία Κίτσιου
Διάρκεια: 90΄

Οι Βάκχες ανεβάζονται σε αποσπάσματα, με κύριο στόχο να καταδειχθεί η σύγκρουση ανάμεσα στην κατεστημένη νοοτροπία και το καινούριο, το άγνωστο, που μας φοβίζει και ταυτόχρονα μας έλκει. Ο χορός είναι πολυεθνικός και στηρίζεται στον ήχο των Αφρικανικών τυμπάνων. Η σκηνοθεσία γίνεται σε νέα μετάφραση.
Η Καλλιτεχνική Εταιρεία Αργώ ιδρύθηκε το 1994 και έκτοτε έχει διαρκή δραστηριότητα. Στεγάζεται στο δικό της θέατρο, το θέατρο Αργώ, και επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ.

27 Ιουνίου 2013 | 21.00
4FRONTAL
Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας

Συγγραφέας: William Shakespeare
Σκηνοθέτις: Τζωρτζίνα Κακουδάκη
Χορογράφος: Πατρίσια Απέργη
Συντελεστές:
Μουσική Σύνθεση: Σπύρος Πανταζής
Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Βοηθός Σκηνοθέτης: Θανάσης Ζερίτης
Σχεδιασμός Αφίσας-Προγράμματος: Χαράλαμπος Πανάγος
Φωτογραφίες:  Μαριάννα Βεριγάκη
Παίζουν:
Σταύρος Γιαννουλάδης, Απόστολος Κουτσιανικούλης, Ελένη Κουτσιούμπα, Γρηγόρης Λιακόπουλος, Αριστέα Σταφυλαράκη
Διάρκεια: 75΄

Πώς ορίζεται η πραγματικότητα; Τί είναι αληθινό; Τί σημαίνουν τα όνειρα; Πώς υλοποιούνται οι επιθυμίες; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να συνδεθεί ξανά με το σύμπαν;
To Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας είναι μια σκηνική πράξη που μπορεί να διευρύνει την φιλοσοφική σκέψη: μια εξωφρενική κωμωδία στην ψευδαισθησιακή πραγματικότητα ενός αλλόκοτου νυχτερινού δάσους, αναδεικνύεται ένας κόσμος πολλών πιθανοτήτων, ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος της φύσης και επαναπροσδιορίζεται ο τρόπος που ο άνθρωπος ορίζεται από τη σκέψη των θετικών επιστημών και την εμπειριοκρατεία.
Μια παράσταση που διαχειρίζεται πολλαπλές πραγματικότητες διαστέλλει το χώρο και το χρόνο, και προτείνει τη σχετικότητα και την αμφισβήτηση ως θεμελειώδεις αρχές της ατομικής και συλλογικής ανάπτυξης. Μια παράσταση για νέους στο εδώ και τώρα της σκηνής.

Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία 4FRONTAL, ιδρύθηκε το 2009 για να υποστηρίξει δύο βασικούς στόχους: την διερεύνηση των δυνατοτήτων κειμένων - σταθμών της σύγχρονης δραματουργίας στην μεταφορά τους στο εδώ και τώρα της σκηνής, και τη διερεύνηση των υποκριτικών και σκηνοθετικών τρόπων και του περιεχομένου των κειμένων ώστε να στοχεύουν σε ένα νεανικό κοινό. Αναζητείται πάντα η καθαρότητα της φόρμας και του περιεχομένου με βασικό στόχο τη σκηνική επικοινωνία του θεάματος με ένα δυναμικό κοινό. Από τότε έχει παρουσιάσει τις παραστάσεις «Vivid Film/Μετά τον Αφρό…» παράσταση devised, «Όρνιθες του Αριστοφάνη – Διασκευή για εφήβους», «Καλλιγούλας Τύραννος» του Γρηγόρη Λιακόπουλου, «Υμπύ Τύραννος» του Alfred Jarry, «Σσς… κάποιος έρχεται» παράσταση devised σε συνεργασία με την Ομάδα Αποφοίτων της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών – Ω², «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του W. Shakespeare – διασκευή για εφήβους, «Spring X-Press» βασισμένο στο «Ξύπνημα της Άνοιξης» του F. Wedekind.

28 Ιουνίου 2013 | 21.00
ΘΕΑΤΡΙΚH ΟΜAΔΑ ΠEΝΤΕ EΒΔΟΜΑ
Πεθαίνω σαν Χώρα

Συγγραφέας: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: θεατρική ομάδα ΠΕΝΤΕ ΕΒΔΟΜΑ
Video: Φώτης Φωτίου
Ηχογραφημένη Αφήγηση: Τζωρτζίνα Κακουδάκη
Παίζουν:
Μαρία Αδάμου, Παναγιώτης Βασιλείου, Μαρίκα Θεοδωροπούλου, Παναγιώτης Καραμίχαλος, Βικτώρια Μαντά (Θεατρική ομάδα ΠΕΝΤΕ ΕΒΔΟΜΑ)
Διάρκεια: 60΄

Πρόκειται για το πεζογράφημα «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη, γραμμένο το 1978, και φέτος πιο επίκαιρο από ποτέ παρουσιάζεται από την ομάδα Πέντε έβδομα για δεύτερη χρονιά.
Είμαστε μια νέα θεατρική ομάδα και αυτή είναι η δεύτερη παράστασή μας. Επιλέγοντας αυτό το έργο φέτος θα θέλαμε να αφηγηθούμε ένα παραμύθι, σύγχρονο και άτακτο, που θα μας και θα σας φέρει κατά μέτωπο με την σύγχρονη πραγματικότητα της χώρας και όχι μόνο. 
Η καθημερινότητα ενός άνδρα εγκλωβισμένου στην κοινωνική του θέση συντρίβεται με αφορμή την εμπειρία της απώλειας. Έρχεται αντιμέτωπος με τις μνήμες , τις ιδέες , τις πράξεις , και όλα όσα έχει κατακτήσει ως τώρα.
Παίρνουν μορφή, τον κυκλώνουν, τον βασανίζουν, τον οδηγούν πίσω στην βαθιά ανθρώπινη φύση του. Όταν δεις μπροστά σου όλα όσα σε στοιχειώνουν η ζωή αποκτά ξανά δύναμη. Η ατομική κραυγή για μια νέα αρχή.
«Και την χρονιά εκείνη που καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί (…)»

ΧΟΡΟΣ

1 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.00
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΜΥΛΩΝΑ
Πέτρα

Χορογραφία:
Στεφανία Μυλωνά
Χορεύει η Στεφανία Μυλωνά
Διάρκεια: 30′

Πέτρες καταλαμβάνουν την σκηνή. Οι κινήσεις τους, οι ήχοι του βάρους τους, οι μορφές τους και τα σχήματα που δημιουργούν στον χώρο χορογραφούνται απο την Στεφανία Μυλωνά που χορεύει με τις πέτρες σε δομημένο αυτοσχεδιασμό ένα σόλο που είναι και δεν είναι.
Κρατάει πέτρες, τις ρίχνει με φόρα, τις κουβαλάει στην πλάτη, τις τοποθετεί στο χώρο, επάνω της και απο κάτω της. Πέτρα κάτω απο την μασχάλη, πάνω στην κοιλιά, μέσα στο στόμα, πέτρα παπούτσι και φονικό όπλο. Πέτρες που στέκονται η κυλάνε, και γράφουν δράσεις έξω της και μέσα της. 
Η Στεφανία Μυλωνά είναι ερευνήτρια στο performance studies, χορογράφος και χορεύτρια. Σπούδασε χορό στην σχολή της Δέσποινας Γρηγοριάδου και χόρεψε στην ομάδα της Μάρως Γρηγορίου στην Αθήνα παράλληλα με τις σπουδές επικοινωνίας στο Αμερικάνικο Κολλέγιο. Υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ευρωπαϊκό χοροθέατρο στο LABAN και πρακτικό διδακτορικό στο performance studies στο University of Surrey όπου παράλληλα δίδαξε στο τμήμα χορού και έγινε Associate του British Higher Education Academy. Έχει παρουσιάσει την πρακτική της  Dancing Sculptures και άλλα έργα σε διάφορα θέατρα στο Λονδίνο  (The Place, Laban, Siobhan Davies Studios, Rag Factory) και στην Αθήνα (ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Ροές, Booze Cooperativa) και την έρευνα της σε διεθνή συνέδρια όπως το Society of Dance History Scholars για το οποίο έλαβε το Graduate Award απο το SDHS (US) και το Glynne Wickham Scholarship Award απο το SCUDD (UK), το Performance Studies international, το Performance Philosophy καθώς και σε άλλα συμπόσια.

2 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.00
ΝΑΤΑΣΑ ΑΒΡΑ
Ο μάγος Ματίλντα
Ένα χορευτικό πορτραίτο

Σκηνογραφία-Eνδυματολογία:
Μαρία Καραθάνου
Χορογραφία-μουσική: Ιάσων Μιχαηλίδης
Χορεύει: Νατάσα Αβρά
Διάρκεια: 20΄

2 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.30
ελεύθερη πτώση
Επλοκή
physical παράσταση

Χορογραφία: Χριστίνα Μερτζάνη
Βοηθός Χορογράφου: Σοφία Τσιαούση
Φωτογραφία: Μάριος Ζέρβας
Μουσική Επιμέλεια: Evan Kapantais, Κοντομανώλη Ξένια
Ερμηνεύουν: Φένια Βραχά, Σοφία Ένγκελμαν, Ξένια Κοντομανώλη, Εύα Μιχάλα, Νίκη Παούρη, Σοφία Τσιαούση
Διάρκεια: 18′

Οκτώ χορεύτριες βιώνουν επί σκηνής την προσωπική και ομαδική τους εμπλοκή σε ατελέσφορες ιδέες και εμμονές αναζητώντας μάταια προσωπικό χώρο, ανεξάρτητο από τους αναπόφευκτους λαβύρινθους του μυαλού.

3 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.00
ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ
Απαγκίστρωση (Detachment)

Χορογραφία, καλλιτεχνική διεύθυνση: Κοσμάς Κοσμόπουλος
Εικαστική επιμέλεια: Gm Τουλιάτου
Πρωτότυπη ζωντανή μουσική: Αντώνης Παλάσκας
Ερμηνευτές: Έλλη Αβραάμ-Ρέπα, Φίλιππος Βασιλείου, Χριστίνα Γαζή, Μαρία Κανδυλάκη, Μαριανίκη Παγώνη και Γιάννης Στέφος
Κείμενα: Φιόρη Αναστασία Μεταλληνού και Ίρις
Φωτογραφίες: Gm Τουλιάτου και Ίρις
Διάρκεια: 50΄

Η περφόρμανς παρουσιάζει έξι χαρακτήρες που προσπαθούν να «απαγκιστρωθούν». Τα πρόσωπα τους είναι καλυμμένα. Προσπαθούν να τα προστατέψουν; Κρύβονται από κάτι; Επικοινωνούν, επαναλαμβάνουν και ταυτόχρονα παραιτούνται της επαναληπτικότητας των συνηθειών τους. Είναι όμως εφικτή η απόδραση από τις προδιαγεγραμμένες κατευθύνσεις; Λεκτικές και κινητικές πληροφορίες υιοθετούνται, αφομοιώνονται ή απλώς αντιγράφονται. Η ατομικότητα παραμένει έντονη ακόμη και σε στιγμές συνόλου. Πρόκειται όμως για μια «απαγκίστρωση» ατομική ή συλλογική; Το βασικό ερώτημα που τίθεται αφορά το πόσο διατεθειμένοι είμαστε να εγκαταλείψουμε ένα μέρος του εαυτού μας, προκειμένου να εξελιχθούμε και να δημιουργήσουμε νέες συνθήκες και αναφορές. Η «απαγκίστρωση» μας αποτελεί την προϋπόθεση για ένα τέτοιου είδος εγχείρημα. Η επίτευξη του, πραγματική ή πλασματική, αποτελεί μια αφετηρία.
Η λέξη «απαγκίστρωση» χρησιμοποιήθηκε ως όρος, την άνοιξη του 2002,μ στον πολιτικό χώρο για να επισημάνει την αναγκαιότητα απεξάρτησης της Ελλάδας από τον εξωτερικό δανεισμό. Όμως, πόσο εύκολη είναι η αποδέσμευση από τις κυρίαρχες δομές; Είναι απλή η εγκατάλειψη παγιωμένων αντιλήψεων και συνηθειών;

Η εταιρεία πολιτιστικών υποθέσεων ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ιδρύθηκε στην Αθήνα το 2002 ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Το ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ αποτελείται από μια ομάδα καλλιτεχνών καθώς και από ανθρώπους που εργάζονται στον κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα. Σκοπός της ομάδας είναι να αναπτύξει, να παράγει και να παρουσιάσει καλλιτεχνικές εκθέσεις και παραστάσεις καθώς και να οργανώσει σεμινάρια και έργα κοινωνικού περιεχομένου σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική δημιουργία και έκφραση στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε συνεργασία με άλλους καλλιτεχνικούς οργανισμούς. Το ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ διευθύνεται από την εικαστικό Dr. Γεωργία (Maggy) Τουλιάτου και τον χορογράφο, video artist Κοσμά Κοσμόπουλο.

4 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.00
YELP DANCECO
Untitled #1

Χορογράφος: Μαρία Κολιοπουλου, Κατερινα Σκιαδα, Κωστας Τσιούκας, Ιρις Καραγιάν, Μαριέλα Νέστορα
Συντελεστές: Μαρία Κολιοπουλου, Κατερινα Σκιαδα, Κωστας Τσιούκας, Ιρις Καραγιάν, Μαριέλα Νέστορα, Ντόρα Οικονόμου
Διάρκεια: 40΄

Μια συλλογική χορογραφία.

Η Κατερίνα Σκιαδά, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Απόφοιτος της Επαγγελματικής σχολής χορού της Μ. Σοφού (1995). Συνέχισε τις σπουδές της στο London Contemporary School of Dance (1995-1996). Xόρεψε με την ομάδα Transitions Dance Company.Παρκολούθησε το Advanced Performance Course της σχολής Laban Centre, από όπου αποφοίτησε με τιμητική διάκριση. Έχει χoρέψει σε έργα των χορογράφων L. Anderson, C. Linehan, C. Broumachon, C. Creange, J. Watton, W. Forsythe και την ομάδα Deja Donne.
Η Μαρία Κολιοπούλου, σπούδασε με υποτροφία στο τριετές τμήμα ανώτατων σπουδών BA(Hons) του Laban Centre for Movement and Dance στο Λονδίνο, από όπου αποφοίτησε (1995) με τα πτυχία Diploma in Dance Theatre και Bachelor of Arts with Honours. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας σύγχρονου χορού Πρόσχημα, όπου χορογραφεί και χορεύει από το 1996. Έχει λάβει μέρος σε παραστάσεις στο San Francisco State University, στο 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στο Tanzquartier Wien, στο Mu Shinaz – Βουδαπέστη, στην Arge Kultur Salzburg καθώς και σε πολλά θέατρα και Φεστιβάλ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Η Ιρις Καραγιάν γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Παραστατικών Τεχνών και του Πολιτισμού στην Βρετανία. Είναι ιδρυτικό μέλος και χορογράφος της ομάδας χορού ΖΗΤΑ (2002). Τα έργα της Το δάσος (2003), Self portrait (2005-09), Domestic animals (2008), A time to mourn (2009), LEG ACY (2010), CRACK (2010), έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ χορού σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βουκουρέστι, Λονδίνο, Πολωνία, Σερβία. Διδάσκει χορογραφία στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας JARMILA JEBRÁBKOVÁ AWARD στο NEW EUROPE FESTIVAL 2010, με τα έργα A time to mourn και LEG ACY.
Ο Κώστας Τσιούκας είναι απόφοιτος της κρατικής σχολής χορού. Έχει συνεργαστεί ως βοηθός χορογράφου στην Τελετή Έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2004, καθώς και στις παραστάσεις Les Boréades (Όπερα του Ρήνου, 2005) και When the dove Cries (Εθνική Λυρική Σκηνή, 2006). Είναι χορευτής,  χορογράφος που εξερευνά την ιδέα της έμψυχης αλλά και άψυχης κίνησης. Πιστεύει ότι έμαθε να χορεύει παρατηρώντας και κινηματογραφώντας τη φύση. Έχει συνεργαστεί ως χορευτής με πολλούς Έλληνες κα ξένους χορογράφους, όμως η δημιουργικότητα και το ανήσυχο πνεύμα του τον οδήγησαν αναπόφευκτα στη χορογραφία. Παρουσιάζοντας στη σκηνή τις δικές του εικόνες, έχει να επιδείξει πολλές δουλειές όπως Νερό κι Αλάτι, Souvenir, The Dance of the Dance, Simulacra, Double Truth, Forget me Not, Pinocchio, Λυρικό Ντελίριο, Λευκό Πάτωμα Πάνω από το Έδαφος.  
Η Μαριέλα Νέστορα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βιολογία (B.Sc., M.Sc.) και σύγχρονο χορό και χορογραφία στο London Contemporary Dance School, καθώς και Visual Design for Dance στο Laban Centre. Ως χορογράφος έχει συνεργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως οι Στάθης Λιβαθινός, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Λευτέρης Βογιατζής, Έκτορας Λυγίζος, Νικαίτη Κοντούρη. Έχει διδάξει στο Εργαστήρι Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου (2001-2004) και στο Θεατρικό Εργαστήρι ΚΘΒΕ (2008). Είναι χορογράφος της ομάδας YELP, η οποία ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1996. Έργα της ομάδας έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 2001 η YELP Dance Company εδρεύει στην Αθήνα. Έχει δεχθεί παραγγελίες από τα Plensa Isba (Σλοβενία), ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006 και Centre George Apostu (Ρουμανία). Το προηγούμενο έργο της YELP Dance Company, με τίτλο Das (ist) ein…, παρουσιάστηκε το 2009 στο Φεστιβάλ Αθηνών (Πειραιώς 260).

5 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.00
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΕΪΒΑΝΑΗ
Εκείνοι

Χορογράφος: Αλέξανδρος Κεϊβάναη
Συντελεστές:  Ράνια Φόβου, Αλέξανδρος Λασκαράτος
Διάρκεια: 35΄

#εκείνοι 

#συνάντηση
Έχουν ένα κοινό:
Τα χαρτιά.
Τα χαρτιά τους.

#η πρώτη κουβέντα
Ξένος σε ξένους.
Ψάχνεις τους λιγότερους ξένους.
Έχεις κάτι να πεις;  
Κάτι να αρχίσεις;
-εδώ είναι όλη μου η περιουσία!
-τα χαρτιά σου;
-τι θα κάνω αν με πιάσουν;
-απο που είμαι;
-και εδώ, πώς είμαι;
-μπορώ να είμαι;
-ποιος είμαι;

Άλλος τόπος.
Οσοι βρεθούν… καταλαβαίνουν.
Εκείνοι καταλαβαίνουν.   

#η ιστορία
Είναι μερικές φορές που 1+1 δεν κάνουν 2…
Μερικές φορές μπορεί 1 + 1 να κάνουν 1… ακόμα και 0 ..
Ποιά μαθηματικά;
Η ζωή μερικές φορές μας ξεπερνά.
Ποιά ιστορία;
Ποιες ιστορίες;
Μερικές φορές οι παιδικοί μας φίλοι, και η μητρική μας γλώσσα… δεν κάνουν την ίδια ιστορία…

#το σώμα στην ιστορία
Έχεις ένα σώμα, που πρέπει να δείχνει φυσικό… που πρέπει/επιβάλλεται/είναι αναγκαίο/επιτακτικό/ζωτικής σημασίας να επαναπροσδιορίσει την ιστορία του…
Καινούρια δεδομένα.

# το κενό
Ξένος.
Η αλήθεια είναι πως είσαι ξένος…

ξένος -η -ο
[ksénos] Ε3: 1. που δεν είναι δικός μου, που δε μου ανήκει: Mην πειράξεις τα ξένα πράγματα. Δικό σου είναι το σκυλί; - Όχι, ξένο. Έχτισε παράνομα σε ξένο οικόπεδο. Mένω σε ξένο σπίτι. 2α. που δεν είναι πολίτης της χώρας στην οποία βρίσκεται: Οι ξένοι εργάτες της Γερμανίας.|| (ως ουσ.) ο ξένος, θηλ. ξένη: Παντρεύτηκε μια ξένη. Ειδική υπηρεσία για την εξυπηρέτηση των ξένων. H Λεγεώνα των Ξένων. τα ξένα, η ξενιτιά: Λείπει στα ξένα. Έφυγε για τα ξένα. β. που κατάγεται ή που προέρχεται από άλλη χώρα: Ξένα προϊόντα. Ξένα ήθη και έθιμα. Ξένο συνάλλαγμα. Ξένες γλώσσες. Ξένη εμπορική αποστολή. (έκφρ.) το ξένο χώμα* / τα ξένα χώματα. || Οι ξένες δυνάμεις. Οι ξένες κυβερνήσεις. Ο ξένος τύπος. 3α. που δε μου είναι οικείος, που μου είναι άγνωστος ή που δεν έχει σχέση μ’ εμένα: Προβλήματα ξένα προς την ελληνική πραγματικότητα. Είναι ξένος προς την υπόθεση. Aισθάνθηκα ξένος ανάμεσά τους.
Ψάχνεις τα κενά…
Τα κενά των αλλων…
Του τόπου…
Την ρευστότητά σου…
Μερικές φορές ψάχνεις, ακόμα και μέχρι το σημείο, που μπορεί να είναι και λίγο παραπάνω, από όσο πρέπει…

#δύο «ξένα» σώματα συνατιούνται  
Πιο εύκολο δύο ξένα σώματα να συναντηθούν.
Θες, η ρευστότητα
Θες, που ψάχνουμε τα όμοια…
Η ζωή έτσι όπως την έχουμε φτιάξει.
Θες, ότι είναι πιο εύκολο.
Είναι εύκολο;

#εκείνα τα ξένα σώματα.  

Ο Αλέξανδρος Κεϊβάναη αποφοίτησε από την Κρατική Ακαδημία Tεχνών “Jordan Misja” της Αλβανίας και την Κρατική Σχολή Ορχηστική Τέχνης Αθήνας. Εχει παρακολουθήσει εντατικά σεμινάρια Σύγχρονου χορού και Αυτοσχεδιασμού σε Νέα Υόρκη, Βιέννη, Αθήνα και  Καλαμάτα με τους: David Dorfman, David Zambrano, Chrysa Parkinson, Inaki Azpillaga, Milan Herich, K.J.Holmes, Μaxine Heppner κ.α.  Έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή και με το Bejart Ballet Lausanne. Καθως επίσης και με τις ομάδες χορού: Ελατήριο, Ομάδα Σύγχρονου χορού Χ.Μανταφούνης, Xορευτές, Sinequanon, Griffon, Yelp, Ευάνεμος, Έντεκα, Εννιάμορφο, Πρόσχημα, Χ-art, Adlib.

6 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.00
OMAD@NCE
comic_ω! τραγικό

Συγγραφέας - Σκηνοθέτις:  Δάφνη Μαρκάκη
Χορογράφος: Pierre Tavernier
Συντελεστές: Γιάννης Φίλιας, Σταύρος Βόλκος, Εβίκη Δαφαλιά, Νεφέλη Μαρκάκη, Βαγγέλης Κρανιώτης, Νηρέας Μαρκάκης, Αλεξάνρα Κόνιακ, Νάστα Κοντοπίδη (επί σκηνής), Πέτρος Πολίτης (μουσική)
Διάρκεια: 80′

Ο ξένος, μέσα από 6 διαφορετικά κεφάλαια, αποτελούμενα από ισάξια  μέρη χορού και πρόζας. Στην κοινωνία των ανθρώπων ο ξένος δολοφονείται. Ευτυχώς όλα  τα υπόλοιπα είναι  απλώς καρτούν.

Η omad@nce συστάθηκε το  2003  από  τον  Pierre Tavernier  ως ομάδα  νεοκλασικού χορού. Από το 2009 άλλαξε μορφή, εισάγοντας ηθοποιούς, τραγουδιστές, μουσικούς, υποστηρίζοντας  πως  όλοι  οι  καλλιτέχνες  μπορούν  να  ενωθούν, δημιουργώντας κάτι πολύπλοκο και μαγικό.
Ο Pierre Tavernier σπούδασε στην Opera de Paris. Αποφοίτησε από τη  σχολή MUDRA M. Bejart και επί 20 χρόνια υπήρξε πρώτος χορευτής, χορογράφος, maitre de ballet και assistant director στο θέατρο της Καρλσρούης με διευθυντή το G. Casado. Είναι καθηγητής της ΚΣΟΤ και έχει τιμηθεί με το Δίπλωμα κλασικού μπαλέτου από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού για την προσφορά του στην  τέχνη του χορού.

7 ΙΟΥΛΙΟΥ | 21.00
danzArte
Η Τέχνη του Χορού
Χορεύουν: Δέσποινα Κουκλάκη, Τίνα Ματιάτου, Αντώνης Καλογερόπουλος, Άννα Ζάππα
Διάρκεια: 70΄

Comments are closed.